Geschiedenis
Historische schets van V.K. White Boys Sint-Niklaas
Auteur: Vic Plaquet In opdracht van Professor Jan Tolleneer en assistent Tom Van Aken - Universiteit Gent 2004-2005
Jaren 60
Zoals veel voetbalclubs is ook V.K. White Boys ontstaan uit een cafeploeg.
De Dixieboys waren een liefhebbers voetbalploeg die alleen vriendschappelijke wedstrijden speelden op de terreinen van v.z.w. Puitvoet (scoutsterreinen) te Sint-Niklaas. Ze hadden een lokaal in een cafe in de Damstraat (Sint-Niklaas). In 1964 verhuisden de Dixieboys naar een naburig café in de Hertestraat genaamd `Bij Suzanne'. In dit cafe was reeds een andere ploeg actief: de Black Boys. Om de twee clubs duidelijk te onderscheiden en als reactie op de directe opponent hebben de toenmalige bestuursleden (Rene Lissens, Jaap Van Langevelde en Achilles Annecour) de club herdoopt tot `V.K. White Boys'.
Na een aantal vriendschappelijke wedstrijden werd in 1964 besloten om aan te sluiten bij het K.K.S.F.B. (Koninklijke Katholieke Sportfederatie van Belgie) sectie Oost-Vlaanderen. Rene Lissens bleef voorzitter, Leo Van Daele werd ondervoorzitter, Jozef Duymelinck werd bestuurslid, Jaap Van Langevelde had de verantwoordelijke post van schatbewaarder en Achilles Annecour nam de taak van clubsecretaris op zich.
Groen-wit (de speelkleuren van V.K. White Boys) startte de competitie in 1964 met een eerste elftal. Een tweede ploeg trad aan in het liefhebbersverbond Walivo (Waas Liefhebbers Voetbal). Wegens een conflict met Walivo Sint-Niklaas (Walivo beschuldigde V.K. White Boys ervan dat zij hun tweede ploeg betaalden) sloot V.K. White Boys zich nadien aan bij de Beker van Hamme.
Om aan een aantal voorwaarden te voldoen werd naast het scoutsterrein een akker gepacht, waarop het huidige A-terrein werd aangelegd (enige tijd later een tweede, waarop het tweede terrein werd aangelegd). De eerste kleedkamers en een kantine werden gebouwd.
De debuterende vereniging behaalde de derde plaats. Het seizoen 1967-1968 werd afgesloten met een vijfde plaats.
Ondanks een aantal zieke en gekwetste spelers het jaar nadien, had de ploeg een grote titelambitie, en inderdaad: V.K. White Boys speelde kampioen (een reeks van vijftien wedstrijden zonder nederlaag). Na het seizoen 1968-1969 promoveerde het eerste elftal onder leiding van trainer Lucien Behiels naar de ereafdeling (=hoogste reeks) van de K.K.S.F.B. Het elftal speelde hierna nog zes seizoenen als subtopper. De toenmalige ploeg bestond uit:
* aanvallers: Willy Berckmoes, Alfons Van Mele, Rene Reel en Andre Daelman
* middenspelers: Albert Mervaille en Andre Van Aerde
* achterspelers: Willy Van Eynde, Jacques Van Puyvelde, Jurgen Jorgensen, Frans Vercauteren, Theo Loeman, Lode Maes
* keepers: Jacques Descamps, Victor Behiels
Wegens het groeiende supportersaantal werd het clubhuis op het terrein omgebouwd en vergroot.
In 1969 nam Leonard Descamps de taak over van secretaris.
Jaren 70
Tijdens het seizoen van 1973-1974 (tot hiertoe werd er met wisselend succes in eerste klasse gespeeld) werd er voor het eerst een jeugdelftal opgericht dat tevens deelnam aan de competitie.
De verplaatsingen op zondagmorgen met de fiets (of bus) tijdens de autoloze zondagen zullen ongetwijfeld memorabele momenten geweest zijn.
Naast het scoutsterrein werd een akker gepacht, het huidige A-terrein werd aangelegd (enige tijd later een tweede, waarop het tweede terrein werd aangelegd) en de eerste kleedkamers en kantine werden gebouwd.
In 1974 beleefde V.K. White Boys wellicht het meest cruciale moment in zijn bestaan. Secretaris Leonard Descamps was in een thuiswedstrijd tegen Juventus Schoonaarde betrokken in een dispuut. Wegens persoonlijke problemen in de sectie Oost-Vlaanderen stelde betrokken persoon tijdens een vergadering voor om aan te sluiten bij de sectie Antwerpen om verdere problemen uit de weg te gaan. Na tien seizoenen gespeeld te hebben in de K.K.S.F.B. (sectie Oost-Vlaanderen) besloot de club onder impuls van het viertal Rene Reel, Andre Van Aerde, William Thomaes en Willy Berckmoes een heel andere koers te varen...
V.K. White Boys koos voor de provinciale reeksen van de K.B.V.B. (Koninklijke Belgische Voetbalbond): langzamerhand was het voor de jeugdwerking en de uitbouw van de club bijna noodzakelijk om deze stap te maken. Deze overgang liep niet van een leien dakje: rond deze tijd werd ook langzaam het oudere bestuur vervangen door jongere bestuursleden.
Met stamnummer 8101 begonnen de `Puitvoeters' aan de competitie van 1974-1975 in vierde provinciale.
Nog datzelfde speeljaar werden ook 3 jeugdploegen ingeschreven. Het eerste jeugd-bestuur werd opgericht in januari 1975 (met voorzitter Gaston Zaman en basisleggers Etienne Van Kerckhove, Walter Abeel en Lucien De Maere). Opmerkelijk is dat de leden van dit jeugdbestuur per vergadering een bijdrage betaalden van 25 F (€0,62) om geld bijeen te krijgen voor de clubkas. Andere inkomsten kwamen van 'het klassieke spaarvarken op den toog'.
Twee seizoenen later werden er ook twee miniemenploegen (jeugdspelers van 10-12 jaar) in competitie gebracht.
Op 20 december 1977 vraagt de club haar statuten aan met als ondergetekenden: Jozef Duymelinck, Gustaaf Thomaes, William Thomaes, Rene Reel, Andre Van Aerde, Leopold Van Daele en Gaston Zaman. De vereniging draagt vanaf nu de naam `V.Z.W. White Boys Sint-Niklaas' en heeft als doel het organiseren van sport- en ontspanningsactiviteiten in de ruimste zin van het woord en het realiseren van sport- en clubinfrastruktuur. De zetel van de vereniging is gevestigd te Sint-niklaas, in de Puitvoetstraat nr. 37.
In 1978 werd een eerste jeugdtomooi ingericht (onder impuls van Andre Van Aerde): de start van een jarenlange traditie waarbij jeugdploegen uit Sint-Niklaas en omstreken meedingden naar de titel (VOS Reinaert, FC. Gerda, K.V. Red Star Haasdonk, F.C. Herleving Sinaai, Sportkring Sint-Niklaas...).
Jaren 80
Begin van de jaren tachtig werden de preminiemencompetities (jeugdspelers van 8-10 jaar) opgestart en werd een veteranenploeg opgericht (ook is er even voor het amusement een vrouwenploeg geweest). De veteranenploeg speelde enkel recreatief en had geen trainingsuren, ze kwamen enkel vrijdagavond of zaterdagnamiddag samen om een "matchke te spelen".
Omstreeks deze tijd werd er in diverse categorieen al eens een kampioenstitel in de wacht gesleept.
Een eerste wijziging van de statuten werd doorgevoerd op 18 januari 1980. Na het ontslag van Rene Reel als beheerraadslid worden ook twee nieuwe leden benoemd, zijnde William Hoof en Etienne Van Kerckhove. In artikel 14 werd Jozef Duymelinck als voorzitter aangeduid, William Thomaes vervulde de rol van secretaris en Gustaaf Thomaes werd schatbewaarder. Andre Van Aerde, William Hoof ,Gaston Zaman, Leopold Van Daele en Etienne Van Kerckhove werden tot lid benoemd.
De algemene vergadering nam op 9 juni 1982, overeenkomstig haar statuten, akte van het overlijden van Leopold Van Daele en van de benoeming van Rene Reel als lid van de beheerraad.
V.K. White Boys speelde uiteindelijk zestien seizoenen in vierde provinciale en eindigde meestal in de middenmoot van het klassement. Vanaf 1986-1987 leunden ze dichter aan bij de top: in 1987 eindigden ze derde (F.C. Gerda speelde kampioen), in 1988 tweede na K.S.K. Klinge en in 1989 vierde.
Ondanks de betere resultaten werd het een moeilijke periode voor V.K. White Boys omdat geldschieter Jaap Van Langevelde overleden was en er juist nogal wat openstaande schulden waren door een pas aangekochte grasmachine en drankkosten... Reddende engel was hier Jozef Duymelinck, die het nodige geld voorschoot.
Jaren 90
Na de competitie van 1989-1990 (de ploeg eindigde derde) mocht V.K. White Boys onder leiding van Patrick Beylkens (hij loodste enkele seizoenen eerder K.S.K. Klinge hogerop) en Rudi Van Raemdonck mee overgaan naar derde provinciale. Het werd net geen kampioenstitel, wat volgens Patrick Beylkens te wijten was aan kostbaar puntenverlies bij thuiswedstrijden (gelijk spel tegen Daknam, draw tegen Hamme...).
Het bestuur kwam samen met Patrick Beylkens overeen om het volgende seizoen een aantal goede spelers aan te trekken, om te vermijden dat het verblijf in derde provinciale kortstondig zou worden... Paul Reyns van K.S.K. Klinge, Kris Dhaen en doelman Peter Buytaert werden aangekocht. Toch werd geprobeerd om de toenmalige spelerskern te blijven behouden.
De ploeg zakte geleidelijk weg naar onder in de rangschikking om uiteindelijk als veertiende te degraderen (seizoen 1990-1991).
Toen in 1990-1991 de duiveltjes (jeugdspelers van 6-8 jaar) hun intrede deden, heeft ook V.K. White Boys op die trend ingepikt.
Begin 1991 nam Andre Van Aerde (gewezen speler en trainer) het voorzitterschap over van Jozef Duymelink.
Dit werd gepubliceerd in het staatsblad op 27 februari 1992. Verdere publicatie: Rene Reel werd ondervoorzitter, Paul Van Damme als tweede schatbewaarder en Gunther Ost en Walter Abeel werden benoemd tot nieuwe leden.
Twee jaar later, in 1993 (dit jaar werd ook het hoofdterrein met bestaande gebouwen aangekocht), zorgden de spelers voor een zelfde scenario als in 1990: ze stegen als derde in de eindstand via de eindronde, opnieuw gevolgd door een daling in 1994.
Op 18 januari 1995 warden volgende ontslagnemingen gepubliceerd in het staatsblad: Gustaaf Thomaes, Etienne Van Kerckhove, Paul Van Damme en Gaston Zaman. De algemene vergadering nam ook kennis van volgende benoemingen: Alois Van Damme als penningsmeester en Lucien De Maere als nieuw lid. Zij kiest als bestuur: Andre Van Aerde (voorzitter), Rene Reel (ondervoorzitter), William Thomaes (secretaris), Alois Van Damme (penningmeester), Gunter Ost (lid), Walter Abeel (lid) en Lucien De Maere.
Jeugdvoorzitter Jef Raemdonck richtte in 1995 het clubblad "'t Weebeeke" op. Jef Van Raemdonck moest wegens omstandigheden vrij vlug afhaken, waardoor Dirk De Mulder de taak als verantwoordelijke van het clubblad overnam. Het clubblad had een oplage van 275 exemplaren en verscheen vijf maal per jaar. 't Weebeeke had een aantal vaste rubrieken (Woord van de voorzitter door Andre Van Aerde, op de gezondheid door Filip Schelfaut, doelmankroniek door Lucien Vereecken, de veteranen kruipen in de pen + ploegverslagen door Luc De Coster) en een aantal losse rubrieken zoals kruiswoordraadsels, info: wat bij voetbalongeval, een gesprek met...
Eenentwintig jaar heeft V.K. White Boys moeten wachten om de eerste titel in de K.B.V.B. te kunnen vieren. De 0-1 uitzege tegen 0. Rupelmonde op de laatste speeldag van de competitie 1994-1995 leverde Groenwit onder leiding van Walter Bauwens (eerste elftal) de titel op. Ook twee preminiemenploegen werden kampioen in hun reeks.
Na veel gekibbel en een lange wachttijd kreeg de club enige stadssteun toegeschoven waardoor ze de kleedkamers konden uitbreiden en enkele verbouwingswerken laten uitvoeren (1996). V.K. White Boys had deze subsidiering nodig, aangezien al het geld op was na de aankoop van terrein A. Andere clubs uit Sint-Niklaas huurden terreinen van het stad en hadden dus meer financiele mogelijkheden voor transferbeleid. V.K. White Boys wilde ook een deel van de stadsgelden waar zij meenden recht op te hebben. Via een mars naar het stadhuis in Sint-Niklaas, een Sinterklaasbrief (aan toenmalig schepen van sport W. Meersman) en een aanvraag tot bijzondere betoelaging maakten ze dit duidelijk.
Met (o.a.) trainer Andre Dhanis volgden daarna drie rustige jaren in derde provinciale waarin veel aandacht werd besteed aan de uitbouw van de ploeg met als doel een stap hogerop te realiseren.
Die stap hogerop kwam er in 1999 toen de jongens van Puitvoet tweede eindigden na V.K. Hamme. Tegen alle verwachtingen in, want de club was zonder ambities gestart aan de competitie (met Walter Bauwens, Ludo Van Riet en Lucien Vereecken). De inbreng van sportief mentor Jean-Marie Engels na een slechte start van het seizoen, wierp vruchten af (hij sleutelde vooral aan de discipline van de ploeg). Na de uitzege (0-2) op het veld van F.C. Elst in de eindronde, was de promotie een feit. De ploeg werd vice kampioen (na V.K. Hamme).
De 21 ste eeuw
V.K. White Boys is rond het jaar 2000 ruim 200 jeugdspelers rijk en heeft zestien ploegen, waarvan een dozijn in competitie en vier in een alternatief circuit: drie duiveltjesploegen (jeugdspelers van 6-8 jaar) en een veteranenploeg (spelers ouder dan 35 jaar). De aankoop van een tweede terrein (huidig trainingsveld) en de aanleg van een derde terrein (jeugdterrein) werden door de spelers medio 2000 begrijpelijk toegejuicht.
De competities voor de jeugd eindigden elk seizoen eind februari, begin maart. Om te kunnen blijven spelen deden de spelers mee aan allerlei tornooien (Beker van Sint-Niklaas, Paastornooi, ...). Bij Luc Van Rumst (zetelend in het jeugdbestuur) groeide het idee om V.K. White Boys zelf een jeugdtomooi (voor de duiveltjes en preminiemen) te laten organiseren. In 2000 werd het eerste tornooi verwezenlijkt: de Mitre Cup 2000 (Mitre is een merk van sportkledij die het evenement sponserde) werd gespeeld op de terreinen van V.K. White Boys in Sint-Niklaas.
Het eerste verblijf in tweede provinciale eindigde echter na twee moeilijke seizoenen in 2001. V.K. White Boys eindigde het jaar daarop op de vierde plaats (in derde provinciale).
Op 14 November 2002 krijgen we een laatste wijziging in de statuten (tot heden november 2004 geen nieuwe wijzigingen). Een van de wijzigingen is dat de sociale zetel wordt overgebracht naar Puitvoetstraat 37 te Sint-Niklaas.
De algemene vergadering nam kennis van de ontslagnemingen van volgende personen: Rene Reel, Walter Abeel en Lucien De Maere (overleden). Verder koos de algemene vergadering koos als raad van beheer: Andre Van Aerde als voorzitter,
Gunther Ost als ondervoorzitter, William Thomaes als secretaris, Alois Van Damme als schatbewaarder en Filip Schelfaut als lid.
Gepubliceerd in het staatsblad op 17 januari 2003. Heden nog steeds dezelfde bestuursmensen.
Als klant bij verzekeringsmakelaar Gunter Ost (ondervoorzitter bij V.K. White Boys) werd Sasha Lopicic jeugdcoordinator bij V.K. White Boys voor het seizoen 2001-2002. Voor de competitie 2002-2003 deed het bestuur beroep op Sasha Lopicic als hoofdtrainer van de eerste ploeg (en Chris Van Goethem als hulptrainer). Sasha Lopicic is van Joegoslavische afkomst, geboren op 22 februari 1963, opgegroeid in Montenegro tot zijn 14 jaar, speelde eerst 6 jaar professioneel voetbal in Partizan Belgrado en daarna in Italie en Spanje. Lopicic is in Belgie actief geweest als speler en trainer in verschillende clubs.
Na een seizoen met 21 overwinningen en 2 nederlagen veroverden V.K. White Boys de felbegeerde titel met 4 punten voorsprong op Kruibeke.
De ploeg klom voor de tweede keer naar tweede provinciale, na de overwinning op S.L.V. Zelzate (3-2 in de slotfase). Geen toeval volgens trainer Lopicic, want volgens hem had de ploeg een ideale combinatie gevonden tussen jeugd (talentvol en enthousiast) en oudere spelers (ervaring) met bovendien een sterke groepsgeest. Een stabiele ploeg in tweede provinciale worden werd de volgende opdracht...
Sinds de bouw van de tunnel onder de baan Sint-Niklaas —Temse en de uitbreiding van het oude koopcentrum op 7 oktober 2002 (huidig Waasland Shopping Center) bestaat het café `Bij Suzanne' in de Hertestraat niet meer (onteigend). Café 'De Vrede' op Tereken werd het nieuwe clublokaal. Wegens stopzetting van dit café heeft het bestuur de vestiging van het lokaal verhuisd naar Pool Fiction (2004), gelegen in het Siniscoopcomplex (eerste verdieping) Leopold II Laan te Sint-Niklaas.
In 2004 sloot groenwit de competitie af op een zevende plaats. De spelers uit de eerste en de tweede ploeg (aantal = 36) hadden als hoofdtrainer Sasha Lopicic, als keepertrainer Lucien Vereecken en als hulptrainer Kris Van Goethem.
V.K. White Boys erkent de belangrijkheid van een gezond en fit lichaam. Didier Behiels, clubkinesist, stelde een bundeltje `voetbal: verzorging en preventie' op (2003-2004). In dit bundeltje lees je enkele eenvoudig toepasbare principes die je kunnen helpen vermijden om geblesseerd te geraken.
Mei 2004: de redactie van "'t Weebeeke" besluit op te houden te bestaan wegens gebrek aan belangstelling van de meeste trainers en afgevaardigden om iets te schrijven voor het clubblad.
Op 8,9,15 en 16 mei 2004 was de Mitre Cup aan zijn vijfde editie toe. Tijdens het eerste weekend vond tevens voor de eerste keer de "Beker van Vlaanderen" in het minivoetbal plaats. Op zaterdag 15 mei stond er een internationaal miniementornooi (met deelname van PSV Eindhoven, Feyenoord, Club Brugge, KAA Gent, KRC Genk, RKC Waalwijk, R. Antwerp FC, KSC Lokeren, Germinal Beerschot Antwerpen, ADO Den Haag en organiserende club V.K. White Boys Sint-Niklaas) op het programma. Op de overige wedstijddagen stonden er tornooien voor duiveltjes en preminiemen op het programma. Aan dit massatornooi namen 201 ploegen deel: 44 duiveltjesploegen, 52 preminiemenploegen, 20 miniemenploegen, 12 (inter)nationale miniemenploegen en 73 minivoetbalploegen (40 recreatieve-, 25 competitieve-, en 8 damesploegen).
Heden:
V.K. White Boys telt een 300-tal leden (16 jeugdploegen, 2 seniorenploegen en 1 veteranenploeg) en beschikt over 3 velden (2 in eigen handen en 1 gehuurd), een kantine, een EHBO post, 8 kleedkamers en een washok.
Na 36 jaar actief te zijn bij V.K. White Boys wil huidig voorzitter Andre Van Aerde zich stilletjes aan wat meer naar de achtergrond begeven. Op 7 oktober 2004 werd de structuur van het bestuur gewijzigd: naast een raad van bestuur (bestaande uit voorzitter Andre Van Aerde, ondervoorzitter Gunther Ost, gerechtelijk correspondent William Thomaes, schatbewaarder Alois Van Damme en clubkinesist Filip Schelfaut) werd er een dagelijks bestuur opgericht (verantwoordelijke cel Financien Wies Van Damme, verantwoordelijke sportieve cel Gunther Ost, verantwoordelijke cel accomodatie William Thomaes, verantwoordelijke cel manifestaties Luc Van Rumst en verantwoordelijke cel administratie Marleen De Bosschere). Het jeugdbestuur heeft als voorzitter Luc Waterschoot, coordinator Walter Bauwens, secretaris Marleen De Bosschere, ondervoorzitter Andre Colman en leden Geert Van Damme, Ronny Mees, Eric Verschuren en Luc Van Rumst. Op aanvraag van voorzitter Andre Van Aerde werden twee mensen uit het jeugdbestuur betrokken in het dagelijkse bestuur, zodat deze mensen zich eventueel kunnen profileren om opgenomen te worden in de raad van bestuur (ook andere personen kunnen zich aanbieden). Een aantal mensen uit het dagelijkse bestuur zetelen ook in de raad van bestuur, zodanig dat Andre Van Aerde op de hoogte blijft van het reilen en zeilen in de club en zich geleidelijk kan terugtrekken.
Het dagelijks bestuur vergadert om de 14 dagen (elke eerste en derde donderdag van de maand, het eerste uur op de eerste donderdag zijn ook de afgevaardigden van het jeugdbestuur aanwezig). Het jeugdbestuur vergadert een keer in de maand. Beslissingen worden genomen in de raad van beheer (vergadert vier keer op een jaar). Kleinere zaken en sportzaken kunnen beslist worden in het dagelijkse bestuur (schatbewaarder Alois Van Damme, gerechtelijk correspondent William Thomaes en ondervoorzitter Gunther Ost — leden van de raad van bestuur zetelen ook in het dagelijks bestuur). Spelers en leden kunnen met hun problemen steeds bij sportief voorzitter Gunther Ost terecht.
V.K. White Boys heeft twee hoofdsponsors: verzekeringen Gunther Ost en drankencentrale Maes. Sponsoring kan op verschillende manieren: plaatsing van een reclamepaneel rondom het terrein, schenken van een wedstrijdbal, v.i.p. supporter worden, steunend lid worden, een supporterskaart kopen, microreclame, shirt- sponsoring,...
Naast sponsoring zijn de kantine en tornooien de grootste bronnen van inkomsten. Verder worden jaarlijks een aantal feesten en festijnen georganiseerd zoals een mosselfeest, een Sinterklaasfeest, een wafelnamiddag, een spaghetti-avond,
Toekomst:
Daar V.K. White Boys bijna verplicht was om in 2000 het tweede terrein aan te kopen (de toenmalige eigenares dreigde met een andere koper) moest de verbouwing van de kantine uitgesteld worden. Inmiddels zijn plannen gemaakt om met de vernieuwing van de kantine te starten in maart 2005.
Als de kantine klaar is, hoopt de club een budget bijeen te sparen zodat ze meer transfer-mogelijkheden heeft en men tevens kan investeren in de jeugdwerking.
Wat met het derde terrein...? Op dit moment is er een overeenkomst (bruikleen) met eigenaar Euroshop om het derde terrein te blijven benutten en dit tot de eigenaar eventueel een toelating krijgt om te bouwen (parking en/of gebouwen). Een derde en/of zelfs een vierde terrein is echter noodzakelijk om de vele jeugdspelers te kunnen trainen.
Op 14,15,16 en 22 mei 2005 vindt de zesde editie van de Mitre Cup 2000 plaats. Zeker het vermelden waard is dat je door inschrijving 'Kom op tegen Kanker' steunt (per deelnemende ploeg wordt door V.K. White Boys 5€ geschonken aan 'Kom op tegen Kanker'). De club hoopt hiermee indruk te maken in stadskringen en wil interesse tonen in belangrijke problemen in onze maatschappij.
Tot nu toe heeft de club zich nooit eerstekeus transfers kunnen veroorloven, maar de toekomst biedt meer mogelijkheden volgens voorzitter Andre Van Aerde. De terreinen zijn in orde, alle schulden zijn reeds lang terugbetaald, het geld voor de bouw van de kantine ligt klaar en wat betreft subsidies zijn de politiekers in Sint-Niklaas zeer sportminded (schepen van sport Urbain Vercauteren en burgemeester Freddy Willockx).
De komende jaren wil V.K. White Boys zich blijven handhaven in tweede provinciale. Als V.K. White Boys van alle kosten vanaf is hoopt de voorzitter, mede door enkele transfers, te kunnen doorstoten naar eerste provinciale (waar bijkomende sponsors een noodzaak zullen zijn) als bekroning van vele jaren samenwerken. Voor Andre Van Aerde is een promotie niet echt een must, een goede tweede `provincialer' blijven is ook goed, besloot hij wijs het het gesprek.
Besluit
Een historische schets van een sportclub in een beperkt aantal bladzijden weergeven was een hele opdracht.
Ik heb getracht alle relevante zaken en gebeurtenissen die ik belangrijk achtte in een historische schets weer te geven. Ik vergewis me ervan dat vele zaken uit de geschiedenis van de club onbenoemd zijn gebleven.
Vroeger op school en met vrienden heb ik wel eens gevoetbald. Voetbal is voor mij een sport zoals een andere. lk heb geen speciale binding met voetbal of V.K. White Boys. Dit kwam zeker de objectiviteit van dit werkstuk ten goede denk ik. Mijn interesse in de sportclub is gedurende het maken van dit werkstuk gestegen: het is opmerkelijk hoe een liefhebbersploeg met een twintigtal spelers is uitgegroeid tot een goed gestructureerde voetbalclub met rond de 300 leden.
Ik merkte op dat de club evolueerde van een recreatieve familiale vereniging naar een meer competitiegerichte zakelijke club. V.K. White Boys kon jarenlang rekenen op betrouwbare vrijwilligers. Vriendschap binnen de club stond (staat) hoog in het vaandel. Hoe lang zal dit nog blijven duren nu clubs meer en meer zakelijk worden?
Zonder de medewerking van een aantal bestuursleden van V.K. White Boys had dit werkstuk niet tot een goed einde kunnen komen. Bij deze wil ik dan ook speciaal William Thomaes en Gunther Ost bedanken.
Bijzondere dank aan voorzitter Andre Van Aerde, op wie ik te allen tijde kon rekenen.
Steeds met beperkte middelen is de club er sedertdien in geslaagd:
* de reputatie op te bouwen van een “meer dan goede derde provincialer” die in de betere perioden in “tweede provinciale” een rol kan opeisen en in de mindere perioden in” vierde provinciale” duelleert met de top.
* een kwaliteitsvolle jeugdwerking uit te bouwen met de ambitie om twee vertegenwoordigers (jeugdploegen) in elke leeftijdscategorie in lijn te brengen.
* de beschikking te hebben over volgende infrastructuur:
- twee terreinen + kleine parking in volle eigendom.
- één terrein van derde eigenaar onder recht van opstal.
- één vernieuwde kantine in volle eigendom.
- kleedkamers met het nodige sanitair in volle eigendom.